Alles was ich mache ist Kunst!

Het mijmerseizoen bij uitstek is van start. Niet dat ik doorgaans niets overdenk, maar als het regent gaat het gewoon nét iets beter. Als de wolken druilerig en zwaar boven de bomen hangen, gaan de schemerlampen iets warmer branden en lezen de letters lekkerder in verwaarloosde boeken op de zomerstapel. Nu lijkt het misschien of de herfst één grote kitscherige Caspar David Friedrich-Erfahrung is voor mij, maar het zijn natuurlijk ook de eerste maanden van het studiejaar. Dus die mist meandert niet alleen tussen de bergtoppen, maar ondertussen ook weer in mijn hersenpan.

Ieder jaar begint met verse en vragende gezichten. En elk jaar heb ik minder woorden om de antwoorden mee te vullen. Het is alsof ik een handje met water laat zien dat als doffe druppels tussen mijn vingers door in het mulle zand ploft. Niet levensvatbaar. Het werkt niet. Het gaat niet. Ik heb geen verbaal en sluitend antwoord meer op: ‘Ja, maar wat is nou écht kunst dan?’.
Kunst. KUUUUNST. Kúnst. KUNST. Kunst! Alles was ich mache ist Kunst, snauwt de Berlijnse band UNS terwijl Sebastian Cleemann in de videoclip op een stoel een eitje pelt met een pet op z’n kop.
Zijn drie koprollen en een salto dan ook kunst? (Misschien wel…)

Ik stop voorlopig even met zoeken naar woorden en luister verder. Powered by Melancholie, denn draußen wird es kalt. Powered by Vergänglichkeit und Resten auf Asphalt. Powered by Verdammnis, Neonlicht und Gold und Bass. Powered by Emotion, so zum Beispiel Hass. Alles was ich mache ist Kunst. Laat ik dan hiermee deze mijmering afsluiten en me verschuilen achter de eerste zin van bovenstaande: ‘Gedreven door melancholie, want buiten wordt het koud.’

Cover #6

Radically Mine! 2024 Winnend object juryprijs Leerlingenwerk vso De Berkenschutse (Heeze) Van Abbemuseum Foto Damion Thakoer (fragment)