Tijd in z’n blootje
‘De ware tijd komt pas tot leven wanneer de klokken zwijgen’, zei schrijver William Faulkner ooit.
Ik zou deze uitspraak graag willen personaliseren naar: ‘De ware tijd komt pas tot leven, wanneer je onverwachts en noodgedwongen uit je agenda wordt geknepen zoals de laatste Mentos uit zijn rolletje.’ Tijd in z’n blootje. Zonder vakken, lijntjes of vergaderingen. De Rubik’s cube was nooit mijn ding, dus wat doe je met die naakte tijd? Ik speelde live Tetris met mijn meubels, maakte de badkamer schoon, schoner, schoonst en tot overmaat van ramp begon ik ook nog aan de besteklades. Ik schoof en poetste me een therapeutische slag in de rondte, totdat ik langzaam en hoofdschuddend tot stilstand kwam. Zoals de oudere generatie soms afkeurend naar de jongere kijkt, bekeek ik de nieuwe albumcover van Wende Snijders. Dat belooft weer een gekunstelde kleinkunstige ergernis in een poging tot muziek, dacht ik. Gek genoeg besloot ik tóch het héle album te beluisteren. Niet snel even een verplicht nummertje – zodat ik gefundeerd kan afbreken – néé, allemáál. Wat gebeurde hier?
Het bleef namelijk niet bij Wende, ik stortte me in allerlei genres in verschillende tijdsvakken.
Van muziek uit de late Middeleeuwen luisterde ik me een weg omhoog via onbekende en bekende paden naar de 21e eeuw. Meelezend met tekst of turend naar bladmuziek. Het werd eigenlijk al pijnlijk duidelijk tijdens de pandemie, maar nu ik wederom veel tijd ter beschikking heb, blink ik uit in stoffigheid. Hoofdingrediënt voor dit inzicht en vermogen: tijd. Tijd is nodig om beter te kunnen luisteren, kijken en vinden. Maar tijd is snel vol en wordt vaak anders aangekleed. De kunsten hebben van nature een ‘tijdontwrichtende’ kwaliteit, maar het moet wel van twee kanten komen. Soms heb je eerst een sloopkogel nodig om oren en ogen te openen.
Ik koester geen pandemiewensen of vernietigende objecten die bij machte zijn mensen uit hun agenda’s en ritmes te rammen, maar lege momenten verdienen meer en meer een plek tussen alle regels en drukte. De meeste emotionele reacties duren maar 90 seconden, blijkt uit hersenonderzoek van Jill Bolte Taylor. Haalbaar toch? 90 seconden naakte tijd. 90 seconden met de billen bloot. Want zonder al die aankleding in je agenda, versiert tijd zichzelf wel.