Begin jaren 80 kwam ik als 19-jarige student van de Pedagogische Academie uit Delft, op een basisschool in Rotterdam-West terecht. Vol goede moed, maar met weinig praktijkervaring, werd ik leerkracht van groep 8 (toen klas 6). Hoe doe je dat, in een zogenaamd moeilijke klas, ieder kind zijn of haar plek geven als individu én als lid van de groep. Ik had geen idee.
De eerste weken waren een kleine ramp. Totdat ik begon voor te lezen uit Gruwelijke rijmen van Roald Dahl. Klassieke sprookjes met een dikke vette knipoog. Bij het eerste rijm had ik ze. Een oorverdovende stilte vulde de ruimte. Voor even was het klaslokaal de veilige plek om ruzies, drukte en agressie te vergeten. De stap naar het uitbeelden van de verhalen werd snel gezet. Samen creëerden en fantaseerden we. De klas was na drie maanden veranderd van een moeilijke groep individuen naar een samenwerkende klas, die leren zowaar leuk vond. Oké, er waren ook moeilijke momenten, maar over het algemeen werd er gelachen en was er wederzijds respect.
Deze ervaring is mij altijd bijgebleven, en gaf mij het inzicht hoe belangrijk kunst in het curriculum is. Dat je juist de volle breedte moet aanbieden om talenten aan te spreken. Ieder kind leert tenslotte anders. Bij Codarts worden de docenten muziek en dans breed opgeleid. Niet alleen als musicus of danser en docent, maar ook als maker, ondernemer en onderzoeker. Zij zetten de nieuwsgierigheid van leerlingen ‘aan’ door kunst in de klas te brengen. Die aanraking met kunst zorgt voor empathie, creativiteit, verbinding en openstaan voor verschillen. Stuk voor stuk belangrijke menselijke waardes die onmisbaar zijn in de maatschappij. De integratie van zowel de algemeen vormende vakken als de kunstvakken is van cruciaal belang. Onderwijs zonder kunst is ondenkbaar.
Een aantal jaar geleden kreeg ik via social media een bericht van een paar oud-leerlingen. Het was enorm leuk om van ze te horen na al die jaren. Ze hadden ieder op hun eigen manier hun weg gevonden. De een als accountant, de ander als moeder van een prachtig gezin, waarvan alle kinderen een opleiding volgden. De lessen Gruwelijke Rijmen zijn ook hen altijd bijgebleven. We realiseren ons vaak niet wat de impact is van wat je doet. Het hele specifieke van de kunstvakken is dat het gaat over beleving, emotie, passie en dat is een vereiste binnen het curriculum van het onderwijs. Onderwijs zonder kunst, geen sprake van.