Kunstzone

De Tas (4)

van een dansdocent

Auteur: Suzan Overmeer | Collage: Roland Conté

Dag in dag uit gaan kunstvakdocenten op pad met hun tas. Duurzame, kleurrijke, designer must-haves en oude versleten, maar wat zit er eigenlijk in? En wat zegt die inhoud over de eigenaar? In het vierde deel van deze serie kijken we in de tas van een dansdocent.

Een tennisbal, een opschrijfboekje, een T-shirt, een aantal lapjes.
Niet wat je verwacht bij een dansdocent, of toch wel?
‘Vergeet het water niet’, zegt ze, ‘water is noodzakelijk.’ Ze drinkt geen thee of koffie tijdens de danslessen, dat wordt toch maar koud. Ze wil wel af en toe een flinke slok uit een fles kunnen nemen. Ze investeert daarom in goede waterflessen, maar raakt ze vaak kwijt omdat ze nogal chaotisch is. Regelmatig moet ze terug naar een leslocatie om een fles op te halen.

Chaotisch? Wat doet dat opschrijfboekje dan in haar tas? Ze wil dingen kunnen noteren, bijvoorbeeld een liedje waar leerlingen zelf mee komen. De titels noteert ze in dat boekje, zodat ze het lied later kan opzoeken. Ook heeft ze altijd een paar ‘troeven’ bij zich, voor als ze even de draad kwijt is of de groep wil herpakken. De tennisbal (voor een concentratiespel), kaartjes met de namen van lichaamsdelen en verschillende richtingen erop (een maakopdracht) en een stapel lapjes (een oefening met kleuters).

Muziek is essentieel. Ze heeft daarom altijd een Spotifylijst op haar telefoon of laptop. Plus een muziekboxje. Als zzp’er geeft ze op alle mogelijke plekken les: grote gymzalen, bezemkasten, in praktische en onpraktische ruimtes. Overal kan ze dansles geven, als ze maar muziek heeft. Vroeger waren het cd’s in mapjes en audiodraadjes om in de muziekinstallatie te doen. Die blijven sinds een aantal jaren thuis.

Een dansdocent beweegt de hele les. Daarom zit er een extra T-shirt in de tas. Soms ook een handdoek. Zweten doet ze niet snel, maar na een flinke dansdag is het fijn om iets anders aan te trekken. Zorgt al dat bewegen niet voor een snelle verbranding? Ze veert op. Jazeker! Eten!
Ze bereidt haar lunch en tussendoortjes allemaal voor: salade, soepjes, groente, fruit. Complete buffetten komen uit haar tas. Voor energie, maar ook voor compensatie. Een dansles kan mentaal en emotioneel pittig zijn, legt ze uit. Met zoveel verschillende mensen in een groep of ruimte botst het wel eens. Eten compenseert dat, het laadt haar letterlijk en figuurlijk weer op. Maar ze past goed op hoor, ze zegt tegen zichzelf dat ze haar eten niet naar binnen moet schrokken.

Het klinkt goed voorbereid en beslist niet chaotisch. Op de kwijtgeraakte waterflessen na dan. Ach ja, soms vindt ze haar waterflessen niet meer terug en neemt ze haar verlies. Ze lacht, die flessen vinden wel weer een nieuw leven.

KZ04/23