Er zijn zo’n 7.000 jongeren die worstelen met anorexia nervosa, een eetstoornis die vooral voorkomt bij vrouwen. De omgeving reageert dikwijls met onbegrip of boosheid. Niemand kan het stemmetje in het hoofd van de ander horen. Emma wil leven vertelt een persoonlijk verhaal, laat zien hoe radeloosheid en weerloosheid samengaan met een krachtig regeren over het eigen lijf.
Emma wil leven

De theatervoorstelling, komend schooljaar in reprise, is gebaseerd op een waargebeurd verhaal over een meisje dat in 2016 op haar achttiende overleed. Eerder was er de gelijknamige documentaire van Jessica Villerius, ook verscheen een boek.
Op de achterwand zien we gebroken spiegels. De psychische stoornis heeft immers te maken met een negatief zelfbeeld. Het is tegelijkertijd veel meer dan dat en op een gegeven moment onomkeerbaar. Emma, knap gespeeld door Lisse Knaapen, vindt zich een vies, vet varken, aanvankelijk is dat nog onschuldig, maar geleidelijk wordt het dwangmatig. We krijgen een kijkje in haar hoofd, haar emoties, haar gevecht en haar eenzaamheid. En hoe haar ouders reageren: bezorgd maar zonder haar echt te zien. Natuurlijk is het begrijpelijk dat ze haar dwingen zich op te laten nemen, maar de eenzaamheid wordt er niet minder om.
Het is een aangrijpend portret dat jongeren meer inzicht geeft en voor begrip zorgt. Tegelijkertijd is de solo ook artistiek gezien interessant met een rake tekst. Je ervaart de kracht van theater. Vrolijk word je er misschien niet van, maar daar heb je weer andere voorstellingen voor. Zeker voor het mbo, met name voor de opleidingen die met maatschappelijk werk, zorg en verpleging te maken hebben, is de voorstelling geschikt. Uiteraard moet vooraf of achteraf het onderwerp behandeld worden en zal de school ook nazorg moeten kunnen leveren, want de voorstelling kan dichtbij komen.
Schoolvoorstelling: Emma wil leven door Lisse Knaapen. Meer informatie: www.solostories.nl en www.tis.nl