Kunstzone

Lerende netwerken

Samen scholen

Auteur: Pien School | Beeld: Miles Gehm, Panorama from the North East corner of Roosevelt Skate Park

Voor mijn buurmeisje van vijftien had het niet gehoeven, weer naar school. Ze vond het heerlijk om thuis in haar eigen tempo te kunnen werken en daarnaast lekker bij te verdienen in de buurtsuper. ‘De pauze, gym, kunst, tussenuren, alles wat leuk is hebben ze bij ons op school geschrapt’, beklaagde ze zich toen de scholen weer opengingen.

Net voor de zomervakantie ontstond er een tweedeling tussen scholen waar de kunstlessen werden ingezet om thuiservaringen te verbeelden en bespreekbaar te maken en scholen waar de lessen kunstvakken werden opgeschort vanwege praktische bezwaren (wie ontsmet de stanleymessen en de gitaren?) of om ruimte te geven aan de ‘kern’vakken. De school van mijn buurmeisje behoorde tot die laatste categorie. Als je dan toch naar school moet, dan liever vooral voor de leuke dingen, was haar opstandige motto.

Gelukkig weerhield het samenscholingsverbod de meeste kunstdocenten er niet van om op alternatieve manieren met hun leerlingen samen te scholen. Zoals Dave Roelands die trots vertelt over zijn leerlingen die een schilderles vanuit huis zo goed hebben aangepakt, dat ze met hun werk de kunstenaar inspireerden wiens werk in eerste instantie voor de leerlingen ter inspiratie diende. De leerlingen van Rozemarijn Geelen vliegen in hun verbeelding naar de maan en grijpen haar theaterlessen aan om in hun verbeelding te ontsnappen aan de thuisquarantaine.

Nieuwe leergemeenschappen zijn het afgelopen jaar in een noodvaart opgetuigd, maar ook eerder waren ze bij Fontys Hogeschool voor de Kunsten al onderwerp van gesprek én experiment. Naast de traditionele leergemeenschap (een klas gevuld met docent en studenten) zijn er regionale leergemeenschappen ontstaan waar professionele kunstenaars, studenten, scholen en docenten samenwerken aan projecten. Een andere omgeving werkt vaak stimulerend, zo blijkt. Cultlab organiseerde bijvoorbeeld samenkomsten voor basisschooldocenten in een leeg zwembad en kreeg hen enthousiast aan de slag met nieuwe ideeën voor hun onderwijs.

De vakantie (liefst met vol zwembad) geeft ook de nodige afstand om nieuwe plannen te maken voor het volgende schooljaar. Na de eerste week bijslapen, een tweede en derde week van heerlijk vakantievieren, gevolgd door de korte overweging nooit meer te gaan werken, borrelen er als vanzelf ideeën op over manieren om mijn lessen op digitaal gebied te verbeteren.

Nu de ontmoeting met de klassen nadert, voel ik zoals elk jaar weer kriebels in mijn buik. Dit jaar temeer omdat we moeten afwachten hoe(vaak) we onze leerlingen en studenten zullen zien en of al deze nieuwe les ideeën in de praktijk zullen gaan werken.

Overigens denk ik dat deze inspanningen voor mijn buurmeisje allemaal niet hadden gehoeven…