Wie de magie van kunst ziet, heeft goud in handen
Auteur: Janneke Schotveld | Beeld: Unsplash UL
Kinderboekenschrijver Janneke Schotveld ziet in haar gastlessen op scholen de grote verschillen tussen leerlingen. Eén ding maakt daarin echter niet uit en dat is de docent.
Heel zachtjes lopen ze door de bibliotheek, de kinderen van groep 5. “Het is een school met veel culturele diversiteit,” had de bibliotheekmedewerker me enigszins waarschuwend toegefluisterd. Ondanks de diversiteit vormen ze één grote gele slinger: ze dragen allemaal hetzelfde fluorescerende hesje, opdat ze door het drukke grot stadsverkeer veilig in de bieb kunnen aankomen.
Een paar kinderen zien me al staan en zwaaien uitbundig. Voordat ze gaan zitten, krijg ik tekeningen en briefjes van ze in mijn handen gedrukt. De juf geeft me een hand en zegt verontschuldigend: “Sorry, ze zijn heel erg fan van je.” Dit wordt een heerlijk uur denk ik bij mezelf.
En dat werd het ook. Ik vertel over mijn verhalen, dat ik het verdriet over mijn overleden hond in Zoef! heb verwerkt, dat ik net als Superjuffie wel eens een krijtje heb gegeten, dat het soms niet lukt, het schrijven. De kinderen luisteren ademloos, vragen en vertellen honderduit en tot slot verzinnen we samen een verhaal. Er hangt magie in de lucht als die grote gele slinger zich weer naar het stadsverkeer begeeft.
Diezelfde ochtend, diezelfde bibliotheek, nog een groep 5. Van een school uit een buurt met ‘meer economische slagkracht’. De kinderen stormen naar binnen, jas nog aan. Zeggen niks tegen mij, vechten om een specifieke stoel, terwijl er meer dan genoeg zijn. De juf kijkt nog even op haar telefoon voor ze als laatste binnenkomt. Ze roept de kinderen schril tot de orde: “Denk om een goede luisterhouding, nu is deze mevrouw aan het woord.” Daarna gaat ze zitten, telefoon binnen handbereik.
Ik denk: “Dit wordt heel hard werken.” En dat werd het ook. Ik vertel korte verhalen, stel vragen en ik lees voor over de ridster die met haar zwaard een brutaal jongetje aan het prikbord prikt -die doet het altijd goed in een groep als deze. Ook dit wordt een leuk uur, al kost het mij tien keer zoveel energie om de magie op te roepen. Dat lukt, want álle kinderen beschikken erover.
Na bijna vijftien jaar schoolbezoeken weet ik het zeker: in welke wijk, stad of dorp de school staat, hoe divers een school is, hoe economisch slagvaardig de ouders: het maakt niets uit.
Als je om kinderen geeft, laat je ze hun creativiteit ontdekken
Wie er voor de klas staat, dát maakt uit. Of diegene van verhalen houdt, of ze nu verteld worden met woorden, door middel van muziek, theater of met beelden, het liefst van alles wat. Als je om kinderen geeft, laat je ze hun creativiteit ontdekken, zodat ze beter geharnast door het leven gaan. Wie de magie van kunst ziet, heeft goud in handen.
Janneke Schotveld is kinderboekenschrijver en geeft gastlessen op scholen. Daarnaast is ze ambassadeur van Maak ruimte voor creativiteit, een campagne van Méér Muziek in de Klas.
